Voorafgaand aan de uitreiking gaf Laurens de Man een concert samen met de leden van het New European Ensemble. Het concert begon met een ‘promenade’ langs vier orgels in de zaal, waarin hij repertoire uit de periode van de vijftiende tot en met de twintigste eeuw liet horen. Daarna speelde De Man de première van het orgelconcert van Martijn Padding (dat Padding speciaal voor hem schreef, geïnspireerd op zinnen die Laurens hem had aangedragen uit het werk van Gerard Reve). En tot slot vulde het zelden gespeelde ‘Kammermusik Nr. 7’ van Paul Hindemith uit 1927 voor orgel en kamerorkest de prachtige zaal van het Orgelpark.

Het avontuurlijke karakter van het concert van De Man weerspiegelde de woorden uit het commissierapport. In het rapport prijst de commissie van de Nederlandse Muziekprijs zijn veelzijdigheid als organist en zijn vermogen om een breed scala aan klankkleuren uit verschillende orgels te halen, variërend van historisch tot hypermodern. 'Als Laurens de Man achter het orgel plaatsneemt, ontstaat een energiek optreden met een verrassend goed doordachte samenstelling van het programma en eigenzinnige presentatie'.

Laurens de Man studeerde niet alleen orgel, maar ook piano en klavecimbel aan het Conservatorium van Amsterdam. Naast zijn solocarrière als musicus is hij hoofdorganist van de Utrechtse Janskerk, docent klassiek piano voor jazzpianisten aan het Conservatorium van Amsterdam en hoofdvakdocent orgel aan het Utrechts Conservatorium. Tevens is hij pianist van het Chimaera Trio, waar hij kamermuziek uit vier eeuwen muziekgeschiedenis speelt en arrangeert.

De Nederlandse Muziekprijs is de hoogste onderscheiding die het Fonds Podiumkunsten, namens het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, toekent aan een musicus in de klassieke muziek. De prijs wordt toegekend op advies van een commissie. Eerdere winnaars van de Nederlandse Muziekprijs waren onder anderen Raoul Steffani (bariton), Lucie Horsch (blokfluit), Janine Jansen (viool) en Ronald Brautigam (piano).